Jak odmienić imię Karmusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Karmusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Karmusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Karmusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Karmusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Karmusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Karmusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Karmusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Karmusi.
W wołaczu (Hej!): Karmusiu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Karmusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Karmusia przez przypadki.