Jak odmienić imię Kanutunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kanutunia należy do tych imion, których odmiana dość często sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Kanutunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kanutunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Kanutuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Kanutuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Kanutunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Kanutunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Kanutuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Kanutuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kanutunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Kanutunia przez przypadki.