Jak odmienić imię Kamilusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kamilusia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Kamilusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kamilusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Kamilusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Kamilusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Kamilusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Kamilusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Kamilusi.
W wołaczu (Hej!): Kamilusiu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Kamilusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Kamilusia.