Jak odmienić imię Justynunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Justynunia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Justynunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Justynunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Justynuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Justynuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Justynunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Justynunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Justynuni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Justynuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Justynunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Justynunia.