Jak odmienić imię Julunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Julunia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Julunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Julunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Juluni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Juluni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Julunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Julunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Juluni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Juluniu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Julunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Julunia przez przypadki.