Jak odmienić imię Julinia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Julinia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Julinia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Julinia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Julinii.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Julinii.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Julinię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Julinią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Julinii.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Julinio!?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Julinia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Julinia przez przypadki.