Jak odmienić imię Janunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Janunia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Janunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Janunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Januni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Januni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Janunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Janunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Januni.
W wołaczu (Hej!): Januniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Janunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Janunia przez przypadki.