Jak odmienić imię Izbygnusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Izbygnusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Izbygnusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Izbygnusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Izbygnusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Izbygnusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Izbygnusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Izbygnusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Izbygnusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Izbygnusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Izbygnusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Izbygnusia przez przypadki.