Jak odmienić imię Izabelusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Izabelusia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Izabelusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Izabelusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Izabelusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Izabelusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Izabelusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Izabelusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Izabelusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Izabelusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Izabelusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Izabelusia przez przypadki.