Jak odmienić imię Ismenusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ismenusia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Ismenusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ismenusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Ismenusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Ismenusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ismenusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Ismenusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Ismenusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Ismenusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ismenusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Ismenusia przez przypadki.