Jak odmienić imię Irmusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Irmusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Irmusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Irmusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Irmusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Irmusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Irmusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Irmusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Irmusi.
W wołaczu (Hej!): Irmusiu! Uważaj!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Irmusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Irmusia przez przypadki.