Jak odmienić imię Hipolitunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Hipolitunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Hipolitunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Hipolitunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Hipolituni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Hipolituni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Hipolitunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Hipolitunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Hipolituni.
W wołaczu (Hej!): Hej Hipolituniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Hipolitunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Hipolitunia przez przypadki.