Jak odmienić imię Helgusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Helgusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Helgusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Helgusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Helgusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Helgusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Helgusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Helgusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Helgusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Helgusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Helgusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Helgusia przez przypadki.