Jak odmienić imię Febronusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Febronusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Febronusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Febronusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Febronusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Febronusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Febronusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Febronusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Febronusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Febronusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Febronusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Febronusia przez przypadki.