Jak odmienić imię Fabunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Fabunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Fabunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Fabunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Fabuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Fabuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Fabunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Fabunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Fabuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Fabuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Fabunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Fabunia.