Jak odmienić imię Eudokunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Eudokunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Eudokunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Eudokunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Eudokuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Eudokuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Eudokunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Eudokunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Eudokuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Eudokuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Eudokunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Eudokunia.