Jak odmienić imię Ernunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ernunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Ernunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ernunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Ernuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Ernuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ernunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Ernunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Ernuni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Ernuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ernunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Ernunia przez przypadki.