Jak odmienić imię Emmunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Emmunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Emmunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Emmunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Emmuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Emmuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Emmunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Emmunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Emmuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Emmuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emmunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Emmunia przez przypadki.