Jak odmienić imię Emelusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Emelusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Emelusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Emelusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Emelusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Emelusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Emelusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Emelusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Emelusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Emelusiu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emelusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Emelusia.