Jak odmienić imię Edmundusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Edmundusia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Edmundusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Edmundusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Edmundusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Edmundusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Edmundusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Edmundusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Edmundusi.
W wołaczu (Hej!): Edmundusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Edmundusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Edmundusia.