Jak odmienić imię Edbunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Edbunia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Edbunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Edbunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Edbuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Edbuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Edbunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Edbunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Edbuni.
W wołaczu (Hej!): Edbuniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Edbunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Edbunia przez przypadki.