Jak odmienić imię Dulusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dulusia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Dulusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dulusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Dulusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Dulusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dulusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Dulusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Dulusi.
W wołaczu (Hej!): Dulusiu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dulusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Dulusia przez przypadki.