Jak odmienić imię Cezarunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Cezarunia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Cezarunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Cezarunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Cezaruni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Cezaruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Cezarunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Cezarunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Cezaruni.
W wołaczu (Hej!): Cezaruniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Cezarunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Cezarunia przez przypadki.