Jak odmienić imię Brenunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Brenunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Brenunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Brenunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Brenuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Brenuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Brenunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Brenunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Brenuni.
W wołaczu (Hej!): Brenuniu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Brenunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Brenunia.