Jak odmienić imię Bratunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Bratunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Bratunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Bratunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Bratuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Bratuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Bratunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Bratunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Bratuni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Bratuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Bratunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Bratunia przez przypadki.