Jak odmienić imię Betunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Betunia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Betunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Betunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Betuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Betuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Betunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Betunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Betuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Betuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Betunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Betunia.