Jak odmienić imię Beaciunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Beaciunia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Beaciunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Beaciunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Beaciuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Beaciuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Beaciunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Beaciunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Beaciuni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Beaciuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Beaciunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Beaciunia przez przypadki.