Jak odmienić imię Anzelmunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Anzelmunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Anzelmunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Anzelmunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Anzelmuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Anzelmuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Anzelmunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Anzelmunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Anzelmuni.
W wołaczu (Hej!): Anzelmuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Anzelmunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Anzelmunia przez przypadki.