Jak odmienić imię Aleksandrusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Aleksandrusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Aleksandrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Aleksandrusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Aleksandrusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Aleksandrusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Aleksandrusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Aleksandrusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Aleksandrusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Aleksandrusiu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Aleksandrusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Aleksandrusia.