Odmiana imienia Norusia przez przypadki

Norusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Norusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Norusi

Celownik
(komu? czemu?):Norusi

Biernik
(kogo? co?):Norusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Norusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Norusi

Wołacz
(hej!):Norusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NorusiaJeśli jednak przegrasz, Norusia zostaje z nami.
Dziś Norusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Norusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Norusia umiera.
Za chwilę wróci Norusia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NorusiBardzo podoba mi się wypracowanie Norusi.
Rodzina Norusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Norusi.
W słuchawce usłyszałam głos Norusi.
Przez cały dzień czułam wzrok Norusi na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
NorusiDaję Norusi, to co najlepsze we mnie.
Nie wiem, co powiedzieć Norusi.
Ten nie pozostał dłużny Norusi.
Oczywiście każdy przyzna rację Norusi.
Mama przyznała rację Norusi.

Biernik:
(kogo? co?)
NorusięNorusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Norusię.
Spoglądam na Norusię.
Patrzy na Norusię wyczekująco.
Oszołomienie spadło teraz na Norusię i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NorusiąZakończyliśmy edycję kwietniową z Norusią.
A sytuacja z Norusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Norusią.
Obie z Norusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Karolina miała się spotkać z Norusią przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NorusiMyślał o Norusi i o swoim życiu.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Norusi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Norusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Norusi.
A o Norusi to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
NorusiuHej Norusiu!
Dobry wieczór Norusiu!
Norusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Norusiu!?
Witaj Norusiu!