Jak odmienić imię Norusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Norusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Norusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Norusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Norusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Norusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Norusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Norusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Norusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Norusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Norusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Norusia.