Odmiana przez przypadki rzeczownika turek
turek; rzeczownik; grzyb; koń rasy tureckiej
Przypadek | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
Mianownik (kto? co?): | turek | turki |
Dopełniacz (kogo? czego?): | turka | turków |
Celownik (komu? czemu?): | turkowi | turkom |
Biernik (kogo? co?): | turka | turki |
Narzędnik (z kim? z czym?): | turkiem | turkami |
Miejscownik (o kim? o czym?): | turku | turkach |
Wołacz (hej!): | turku | turki |
Odmiana przez przypadki rzeczownika turek
turek; rzeczownik; gatunek tytoniu
Przypadek | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
Mianownik (kto? co?): | turek | turki |
Dopełniacz (kogo? czego?): | turka | turków |
Celownik (komu? czemu?): | turkowi | turkom |
Biernik (kogo? co?): | turek | turki |
Narzędnik (z kim? z czym?): | turkiem | turkami |
Miejscownik (o kim? o czym?): | turku | turkach |
Wołacz (hej!): | turku | turki |
Informacje o rzeczowniku „turek” w słownikach zewnętrznych
Niżej zostały umieszczone linki do słowników zewnętrznych, w których znaleziono materiały związane z rzeczownikiem turek:
» Definicja rzeczownika turek.
» Szukaj informacji o rzeczowniku turek w wyszukiwarce Google.
» Rymy do rzeczownika turek.
» Rozwiązania do krzyżówki rzeczownika turek.
» Wyrazy bliskoznaczne rzeczownika turek.