Odmiana przez przypadki rzeczownika osobnik
osobnik; rzeczownik; okaz gatunku biol.
| Przypadek | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
| Mianownik (kto? co?): | osobnik | osobniki |
| Dopełniacz (kogo? czego?): | osobnika | osobników |
| Celownik (komu? czemu?): | osobnikowi | osobnikom |
| Biernik (kogo? co?): | osobnika | osobniki |
| Narzędnik (z kim? z czym?): | osobnikiem | osobnikami |
| Miejscownik (o kim? o czym?): | osobniku | osobnikach |
| Wołacz (hej!): | osobniku | osobniki |
Odmiana przez przypadki rzeczownika osobnik
osobnik; rzeczownik; osoba
| Przypadek | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
| Mianownik (kto? co?): | osobnik | osobnicy osobniki |
| Dopełniacz (kogo? czego?): | osobnika | osobników |
| Celownik (komu? czemu?): | osobnikowi | osobnikom |
| Biernik (kogo? co?): | osobnika | osobników |
| Narzędnik (z kim? z czym?): | osobnikiem | osobnikami |
| Miejscownik (o kim? o czym?): | osobniku | osobnikach |
| Wołacz (hej!): | osobniku | osobnicy osobniki |
Informacje o rzeczowniku „osobnik” w słownikach zewnętrznych
Poniżej zostały umieszczone odnośniki do słowników zewnętrznych, w których znaleziono informacje związane z rzeczownikiem osobnik:
» Definicja rzeczownika osobnik.
» Synonim do rzeczownika osobnik.
» Rymy do rzeczownika osobnik.
» Szukaj informacji o rzeczowniku osobnik w wyszukiwarce Google.
» Opisy krzyżówkowe dla rzeczownika osobnik.
» Antonimy do rzeczownika osobnik.