Odmiana imienia Żyrosławusia przez przypadki

Żyrosławusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żyrosławusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żyrosławusi

Celownik
(komu? czemu?):Żyrosławusi

Biernik
(kogo? co?):Żyrosławusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żyrosławusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żyrosławusi

Wołacz
(hej!):Żyrosławusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŻyrosławusiaMam na imię Żyrosławusia.
Moje drugie imię to właśnie Żyrosławusia.
Autorem artykułu jest Żyrosławusia.
W domu Żyrosławusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Żyrosławusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŻyrosławusiZostało sto dni do narodzin Żyrosławusi.
Przyglądałam się dłoniom Żyrosławusi.
Tymczasem zauważyłam wpis Żyrosławusi kilka dni temu.
Postawa Żyrosławusi była zupełnie inna.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Żyrosławusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŻyrosławusiŻyrosławusi oczy błyszczą.
Oddaję Żyrosławusi list.
Żyrosławusi włosy stanęły dęba na głowie.
Przyglądam się Żyrosławusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Żyrosławusi.

Biernik:
(kogo? co?)
ŻyrosławusięKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Żyrosławusię.
Żyrosławusię zaświerzbiały ręce.
Widzę Żyrosławusię.
Na Żyrosławusię spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałem znacząco na Żyrosławusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŻyrosławusiąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Żyrosławusią.
Zobacz wywiad z Żyrosławusią oraz innymi uczestnikami finału.
Wieczorem z Żyrosławusią znowu idziemy na spacer.
Ja z Żyrosławusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Śpiewam z Żyrosławusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŻyrosławusiWszyscy dyskutują o Żyrosławusi.
Na pewno słyszałyście o Żyrosławusi.
Teraz chcę napisać parę słów o Żyrosławusi.
Na koniec parę słów o Żyrosławusi.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Żyrosławusi.

Wołacz:
(hej!)
ŻyrosławusiuDziękuję Żyrosławusiu za rozmowę!
Żyrosławusiu! Gdzie jesteś?
Żyrosławusiu! Wróć do mnie!
Żyrosławusiu! Uważaj!
Dzień dobry Żyrosławusiu!