Odmiana imienia Łucja przez przypadki

Łucja imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Łucja

Dopełniacz
(kogo? czego?):Łucji

Celownik
(komu? czemu?):Łucji

Biernik
(kogo? co?):Łucję

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Łucją

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Łucji

Wołacz
(hej!):Łucjo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Łucje

Dopełniacz
(kogo? czego?):Łucji

Celownik
(komu? czemu?):Łucjom

Biernik
(kogo? co?):Łucje

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Łucjami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Łucjach

Wołacz
(hej!):Łucje!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŁucjaMoje drugie imię to właśnie Łucja.
Łucja wraca do domu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Łucja.
Dla mnie było już jasne, ze Łucja umiera.
Co robi Łucja?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŁucjiNajbardziej polubiłam ojca Łucji.
Tato Łucji produkował abażury.
Rozalia podeszła do Łucji.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Łucji.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Łucji.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŁucjiMusiałam się zwierzyć Łucji.
Nie wiem, co powiedzieć Łucji.
Daję Łucji, to co najlepsze we mnie.
Rozalia z troską przyglądała się Łucji.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Łucji coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
ŁucjęChwyciła Łucję za rękaw płaszcza.
Łucję natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałem znacząco na Łucję.
Łucję zaczęło to nieco irytować.
Oszołomienie spadło teraz na Łucję i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŁucjąAle można sobie zrobić zdjęcie z Łucją.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Łucją.
Śpiewam z Łucją.
Zginął w pojedynku z Łucją.
Karolina miała się spotkać z Łucją przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŁucjiWczoraj wspomniałam o Łucji z moim tatą.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Łucji.
Dziś napiszę o Łucji.
Artykuł o Łucji wywołał burzę w mediach.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Łucji.

Wołacz:
(hej!)
ŁucjoCześć Łucjo!
Witaj Łucjo!
Dobry wieczór Łucjo!
Łucjo! Gdzie jesteś?
Dobranoc Łucjo!