Odmiana imienia Zyteńka przez przypadki

Zyteńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zyteńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zyteńki

Celownik
(komu? czemu?):Zyteńce

Biernik
(kogo? co?):Zyteńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zyteńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zyteńce

Wołacz
(hej!):Zyteńko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZyteńkaAutorem artykułu jest Zyteńka.
Dobrze, że Zyteńka grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Zyteńka umiera.
Na drugie imię mam Zyteńka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Zyteńka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZyteńkiProsimy o pomoc dla Zyteńki.
Tata Zyteńki sam opatrzył mi nogę.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Zyteńki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Zyteńki.
Zbieramy na nowy wózek dla Zyteńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZyteńceCoś muszę Zyteńce powiedzieć, stoi i czeka.
Napisałem wiersz dzięki Zyteńce.
Kupiłem Zyteńce magnes na lodówkę.
Zaproponowałem Zyteńce dwa tematy.
Oczywiście każdy przyzna rację Zyteńce.

Biernik:
(kogo? co?)
ZyteńkęNa Zyteńkę spłynęła niewymowna ulga.
Kawę kupioną przez Zyteńkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Popatrzyłam na Zyteńkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Na Zyteńkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Przeprosiłam Zyteńkę i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZyteńkąJa z Zyteńką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dwa dni temu miałam z Zyteńką śmieszną przygodę.
Powinnam jednak pojechać z Zyteńką.
Ja z Zyteńką chcemy się przebrać za wampiry.
Razem z Zyteńką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZyteńcePowiedz mi, co myślisz o Zyteńce.
Dziś napiszę o Zyteńce.
Wspominam o Zyteńce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Zyteńce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Zyteńce.

Wołacz:
(hej!)
ZyteńkoHej Zyteńko!
Zyteńko! Gdzie jesteś?
Zyteńko! Wróć do mnie!
Dziękuję Zyteńko za rozmowę!
Dzień dobry Zyteńko!