Odmiana imienia Zuzieńka przez przypadki

Zuzieńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zuzieńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zuzieńki

Celownik
(komu? czemu?):Zuzieńce

Biernik
(kogo? co?):Zuzieńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zuzieńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zuzieńce

Wołacz
(hej!):Zuzieńko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZuzieńkaZuzieńka nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Zuzieńka.
Ma na imię Zuzieńka.
Na drugie imię mam Zuzieńka.
Zuzieńka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZuzieńkiW domu babci Zuzieńki od zawsze stał stary zegar.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Zuzieńki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Zuzieńki.
Tym razem prezentujemy wystawę Zuzieńki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Zuzieńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZuzieńceKorzysta z okazji, by wyznać Zuzieńce miłość.
Zuzieńce włosy stanęły dęba na głowie.
Ja na pewno przekaże swój procent Zuzieńce.
Zostawiam Zuzieńce karteczkę i już mnie nie ma.
Zuzieńce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
ZuzieńkęW końcu obudzili Zuzieńkę, żeby ich ratował.
Nieśmiało gładzi Zuzieńkę po włosach.
Patrzę na Zuzieńkę i nic nie rozumiem.
Popatrzyłam na Zuzieńkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzy na Zuzieńkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZuzieńkąWczoraj wracamy z Zuzieńką od lekarza.
Ja z Zuzieńką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Kasia z Zuzieńką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Powinnam jednak pojechać z Zuzieńką.
Obie z Zuzieńką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZuzieńceZapraszam na film dokumentalny o Zuzieńce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Zuzieńce.
Przez chwilę pomyślałam o Zuzieńce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Zuzieńce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Zuzieńce.

Wołacz:
(hej!)
ZuzieńkoDobranoc Zuzieńko!
Witaj Zuzieńko!
Zuzieńko! Uważaj!
Hej Zuzieńko!
Dzień dobry Zuzieńko!