Odmiana imienia Zulunia przez przypadki

Zulunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zulunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zuluni

Celownik
(komu? czemu?):Zuluni

Biernik
(kogo? co?):Zulunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zulunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zuluni

Wołacz
(hej!):Zuluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZuluniaZulunia wraca do domu.
Mam na imię Zulunia.
Zulunia tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Zulunia już tu jest.
Zulunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZuluniPrzed domem Zuluni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Zostało sto dni do narodzin Zuluni.
Na korytarzu blisko pokoju Zuluni stało kilka osób.
Serce Zuluni stanęło na moment.
Nie lubię Zuluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZuluniZostawiam Zuluni karteczkę i już mnie nie ma.
Zuluni włosy stanęły dęba na głowie.
Zuluni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zszedłem z drogi Zuluni i usiadłem w fotelu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Zuluni.

Biernik:
(kogo? co?)
ZulunięSpojrzałem znacząco na Zulunię.
Odprowadziłam Zulunię do wyjścia.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Zulunię bardzo przyjaźnie.
Spojrzałam na Zulunię jak dopisuje kolejne literki.
Przeprosiłam Zulunię i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZuluniąŚpiewam z Zulunią.
Jadę z Zulunią na dyskotekę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Zulunią.
Siedzieliśmy z Zulunią przy basenie.
Razem z Zulunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZuluniA przecież nikt inaczej o Zuluni nie pisał.
Związana jest z nią legenda o Zuluni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Zuluni.
Ten wiersz jest o Zuluni.
Dobrze, że wspomniałeś o Zuluni.

Wołacz:
(hej!)
ZuluniuCześć Zuluniu!
Gdzie jesteś Zuluniu!?
Witaj Zuluniu!
Zuluniu! Uważaj!
Dzień dobry Zuluniu!