Odmiana imienia Zuźka przez przypadki

Zuźka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zuźka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zuźki

Celownik
(komu? czemu?):Zuźce

Biernik
(kogo? co?):Zuźkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zuźką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zuźce

Wołacz
(hej!):Zuźko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZuźkaAutorem artykułu jest Zuźka.
Autorem niniejszego tekstu jest Zuźka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Zuźka.
Mam na imię Zuźka.
Za chwilę wróci Zuźka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZuźkiPóki co dodaję zdjęcia Zuźki z wakacji.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Zuźki.
Tata Zuźki poszedł otworzyć drzwi.
Dla Zuźki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Serce Zuźki stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZuźceZaproponowałem Zuźce dwa tematy.
Coś muszę Zuźce powiedzieć, stoi i czeka.
Tym razem nie damy Zuźce dojść do głosu.
Daję Zuźce, to co najlepsze we mnie.
Ja na pewno przekaże swój procent Zuźce.

Biernik:
(kogo? co?)
ZuźkęZuźkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Kacper patrzył na Zuźkę ze zdumieniem.
Przed wejściem spotkaliśmy Zuźkę.
Odprowadziłam Zuźkę do wyjścia.
Lubię Zuźkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZuźkąZakończyliśmy edycję kwietniową z Zuźką.
Dorota spotkała się z Zuźką.
Razem z Zuźką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę z Zuźką na dyskotekę.
Idę na spacer z Zuźką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZuźcePrzy Zuźce zapomniałem o wszystkim.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Zuźce.
Od ostatniego wpisu o Zuźce wydarzyło się sporo.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Zuźce.
Śpiewam o Zuźce.

Wołacz:
(hej!)
ZuźkoGdzie jesteś Zuźko!?
Zuźko! Wróć do mnie!
Dziękuję Zuźko za rozmowę!
Hej Zuźko!
Dobranoc Zuźko!