Odmiana imienia Zorusia przez przypadki

Zorusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zorusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zorusi

Celownik
(komu? czemu?):Zorusi

Biernik
(kogo? co?):Zorusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zorusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zorusi

Wołacz
(hej!):Zorusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZorusiaZorusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
W domu Zorusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Na drugie imię mam Zorusia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Zorusia.
Zorusia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZorusiRodzina Zorusi wyprowadziła się.
W sobotę są urodziny Zorusi.
Zaproszenia na urodziny Zorusi są gotowe.
Przed domem Zorusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Zorusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZorusiCoś muszę Zorusi powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiadam Zorusi o swoich zainteresowaniach.
Musiałam się zwierzyć Zorusi.
Zorusi włosy stanęły dęba na głowie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Zorusi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
ZorusięWidziałem dzisiaj Zorusię z mojej klasy.
Pożegnali w końcu Zorusię i wyszli razem.
Odprowadziłam Zorusię do wyjścia.
Popatrzyłam na Zorusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na Zorusię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZorusiąWymyśliłam z Zorusią nową zabawę.
Razem z Zorusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Jadę z Zorusią na dyskotekę.
Powinnam jednak pojechać z Zorusią.
Siedzieliśmy z Zorusią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZorusiPowiedz mi, co myślisz o Zorusi.
Na pewno słyszałyście o Zorusi.
Ten wiersz jest o Zorusi.
Dobrze, że wspomniałeś o Zorusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Zorusi.

Wołacz:
(hej!)
ZorusiuDobry wieczór Zorusiu!
Gdzie jesteś Zorusiu!?
Zorusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Zorusiu!
Dziękuję Zorusiu za rozmowę!