Odmiana imienia Zojunia przez przypadki

Zojunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zojunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zojuni

Celownik
(komu? czemu?):Zojuni

Biernik
(kogo? co?):Zojunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zojunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zojuni

Wołacz
(hej!):Zojuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZojuniaZojunia nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Zojunia zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Zojunia.
Mam na imię Zojunia.
Moje drugie imię to właśnie Zojunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZojuniPrzed domem Zojuni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Uroda Zojuni miała potężną moc.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Zojuni.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Zojuni.
Na korytarzu blisko pokoju Zojuni stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZojuniDzięki Zojuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Słoik z kawą wyleciał Zojuni z rąk.
Kupiłem Zojuni magnes na lodówkę.
Zostawiam Zojuni karteczkę i już mnie nie ma.
Zojuni wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
ZojunięKawę kupioną przez Zojunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Podchodzi, całuje Zojunię i idzie do wyjścia.
W końcu obudzili Zojunię, żeby ich ratował.
Patrzył na Zojunię z pełnym zgrozy podziwem.
Chwyciła Zojunię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZojuniąDwa dni temu miałam z Zojunią śmieszną przygodę.
Oboje z Zojunią wybuchliśmy śmiechem.
Wczoraj wracamy z Zojunią od lekarza.
Oboje z Zojunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Zojunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZojuniZwiązana jest z nią legenda o Zojuni.
Wszyscy dyskutują o Zojuni.
Mówimy tu oczywiście o Zojuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Zojuni.
Kilka słów od autora materiału o Zojuni.

Wołacz:
(hej!)
ZojuniuCześć Zojuniu!
Zojuniu! Uważaj!
Zojuniu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Zojuniu!
Hej Zojuniu!