Odmiana imienia Zojuśka przez przypadki

Zojuśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zojuśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zojuśki

Celownik
(komu? czemu?):Zojuśce

Biernik
(kogo? co?):Zojuśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zojuśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zojuśce

Wołacz
(hej!):Zojuśko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZojuśkaMam na imię Zojuśka.
Ja i Zojuśka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Zojuśka.
Autorem artykułu jest Zojuśka.
Dobrze, że Zojuśka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZojuśkiZojuśki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tata Zojuśki sam opatrzył mi nogę.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Zojuśki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Zojuśki.
Wysyłam list do Zojuśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZojuśceDzięki Zojuśce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiedziałam Zojuśce o przykrości która mnie spotkała.
Zostawiam Zojuśce karteczkę i już mnie nie ma.
Coś muszę Zojuśce powiedzieć, stoi i czeka.
Przyglądam się Zojuśce.

Biernik:
(kogo? co?)
ZojuśkęKawę kupioną przez Zojuśkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Sierżant wpatrywał się w Zojuśkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Odprowadziłam Zojuśkę do wyjścia.
Zojuśkę znalazłam w recepcji hotelu.
Przed wejściem spotkaliśmy Zojuśkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZojuśkąDwa dni temu miałam z Zojuśką śmieszną przygodę.
Refleksyjnie po spotkaniu z Zojuśką.
Jadę z Zojuśką na dyskotekę.
Zostaliśmy z Zojuśką w salonie sami.
Razem z Zojuśką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZojuśceAnna sama już nie wie, co myśleć o Zojuśce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Zojuśce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Zojuśce.
Pamiętajmy o Zojuśce i jej rodzinie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Zojuśce.

Wołacz:
(hej!)
ZojuśkoHej Zojuśko!
Witaj Zojuśko!
Gdzie jesteś Zojuśko!?
Dzień dobry Zojuśko!
Dobranoc Zojuśko!