Odmiana imienia Zojeczka przez przypadki

Zojeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zojeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zojeczki

Celownik
(komu? czemu?):Zojeczce

Biernik
(kogo? co?):Zojeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zojeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zojeczce

Wołacz
(hej!):Zojeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZojeczkaAutorem niniejszego tekstu jest Zojeczka.
Ma na imię Zojeczka.
Moje drugie imię to właśnie Zojeczka.
Dla mnie było już jasne, ze Zojeczka umiera.
Jutro Zojeczka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZojeczkiNie mogę się otrząsnąć po odejściu Zojeczki.
Nie ma Zojeczki.
Ręka Zojeczki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Prosimy o pomoc dla Zojeczki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Zojeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZojeczceKupiłem Zojeczce magnes na lodówkę.
Od początku próbujemy pomóc Zojeczce.
Co tej Zojeczce po głowie chodzi?
Tego Zojeczce było już za wiele.
Kto wie, może Zojeczce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
ZojeczkęZojeczkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Zojeczkę.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Zojeczkę.
Patrzy na Zojeczkę wyczekująco.
Zojeczkę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZojeczkąZakończyliśmy edycję kwietniową z Zojeczką.
Pracuję z Zojeczką.
A sytuacja z Zojeczką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Obie z Zojeczką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zostaliśmy z Zojeczką w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZojeczceA o Zojeczce to i słowa rzec nie umiał.
Czasami myślę sobie o Zojeczce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Zojeczce.
Wspominam o Zojeczce.
A przecież nikt inaczej o Zojeczce nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
ZojeczkoDzień dobry Zojeczko!
Cześć Zojeczko!
Zojeczko! Uważaj!
Witaj Zojeczko!
Hej Zojeczko!