Odmiana imienia Ziemosław przez przypadki

Ziemosław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ziemosław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ziemosława

Celownik
(komu? czemu?):Ziemosławowi

Biernik
(kogo? co?):Ziemosława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ziemosławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ziemosławie

Wołacz
(hej!):Ziemosławie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZiemosławJa i Ziemosław nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Ziemosław ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dla mnie było już jasne, ze Ziemosław umiera.
Dobrze, że Ziemosław grzecznie śpi.
Mam na imię Ziemosław.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZiemosławaPrzed domem Ziemosława zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ziemosława słychać.
Przed sobą ujrzałam rękę Ziemosława.
Ziemosława siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Ziemosława.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZiemosławowiOddaję Ziemosławowi list.
Ja na pewno przekaże swój procent Ziemosławowi.
Proszę Ziemosławowi nie dokuczać!
Korzysta z okazji, by wyznać Ziemosławowi miłość.
Zszedłem z drogi Ziemosławowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
ZiemosławaPodchodzi, całuje Ziemosława i idzie do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Ziemosława.
Przeprosiłam Ziemosława i poszłam dalej.
Spojrzał na Ziemosława i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Ziemosława.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZiemosławemOboje z Ziemosławem wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Ziemosławem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Ziemosławem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozmawiam z Ziemosławem.
Sprzątam pokój z Ziemosławem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZiemosławieOd ostatniego wpisu o Ziemosławie wydarzyło się sporo.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Ziemosławie.
Wspominam o Ziemosławie.
Piszę o Ziemosławie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Ziemosławie.

Wołacz:
(hej!)
ZiemosławieHej Ziemosławie!
Dobry wieczór Ziemosławie!
Gdzie jesteś Ziemosławie!?
Witaj Ziemosławie!
Cześć Ziemosławie!