Odmiana imienia Ziemisław przez przypadki

Ziemisław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ziemisław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ziemisława

Celownik
(komu? czemu?):Ziemisławowi

Biernik
(kogo? co?):Ziemisława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ziemisławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ziemisławie

Wołacz
(hej!):Ziemisławie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZiemisławJak już wiecie mam na imię Ziemisław.
Za chwilę wróci Ziemisław z lasu.
Ma na imię Ziemisław.
Ziemisław nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Ziemisław.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZiemisławaNie ma Ziemisława.
Ziemisława siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Rodzina Ziemisława wyprowadziła się.
Tata Ziemisława opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dla Ziemisława ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZiemisławowiDzięki Ziemisławowi święta nabrały nowego wymiaru.
Napisałem wiersz dzięki Ziemisławowi.
Od początku próbujemy pomóc Ziemisławowi.
Tego Ziemisławowi było już za wiele.
Zszedłem z drogi Ziemisławowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
ZiemisławaZiemisława natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Lubię Ziemisława.
Spojrzałam na Ziemisława jak dopisuje kolejne literki.
Chwyciła Ziemisława za rękaw płaszcza.
Spojrzałem znacząco na Ziemisława.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZiemisławemZakończyliśmy edycję kwietniową z Ziemisławem.
Idę na spacer z Ziemisławem.
Siedzieliśmy z Ziemisławem przy basenie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Ziemisławem.
Śpiewam z Ziemisławem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZiemisławieKiedyś chciałam napisać wiersz o Ziemisławie.
Mamrotał coś o Ziemisławie, gdy podtrzymywał się ściany.
Mowa oczywiście o Ziemisławie.
A przecież nikt inaczej o Ziemisławie nie pisał.
Od ostatniego wpisu o Ziemisławie wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
ZiemisławieZiemisławie! Uważaj!
Cześć Ziemisławie!
Hej Ziemisławie!
Ziemisławie! Gdzie jesteś?
Dobranoc Ziemisławie!