Odmiana imienia Zenunia przez przypadki

Zenunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zenunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zenuni

Celownik
(komu? czemu?):Zenuni

Biernik
(kogo? co?):Zenunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zenunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zenuni

Wołacz
(hej!):Zenuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZenuniaW domu Zenunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Zenunia?
Na drugie imię mam Zenunia.
Moje drugie imię to właśnie Zenunia.
Gdzie jest Zenunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZenuniRodzina Zenuni wyprowadziła się.
Tata Zenuni sam opatrzył mi nogę.
Piszę list do Zenuni.
Postanowiłam zadzwonić do Zenuni.
Przed domem Zenuni zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZenuniMam nadzieję, że Zenuni również się podoba.
Oczywiście każdy przyzna rację Zenuni.
Zaproponowałem Zenuni dwa tematy.
Dzięki Zenuni święta nabrały nowego wymiaru.
Daję Zenuni, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
ZenunięPożegnali w końcu Zenunię i wyszli razem.
W Zenunię nagle coś wstąpiło.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Zenunię.
Zenunię zaświerzbiały ręce.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Zenunię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZenuniąRazem z Zenunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Weekend spędzony z Zenunią był przesympatyczny.
Pracuję z Zenunią.
Zobacz wywiad z Zenunią oraz innymi uczestnikami finału.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Zenunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZenuniZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Zenuni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Zenuni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Zenuni.
Wszyscy dyskutują o Zenuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Zenuni.

Wołacz:
(hej!)
ZenuniuHej Zenuniu!
Cześć Zenuniu!
Dziękuję Zenuniu za rozmowę!
Witaj Zenuniu!
Zenuniu! Wróć do mnie!