Odmiana imienia Zenonka przez przypadki

Zenonka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zenonka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zenonki

Celownik
(komu? czemu?):Zenonce

Biernik
(kogo? co?):Zenonkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zenonką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zenonce

Wołacz
(hej!):Zenonko!

Przykłady deklinacji imienia Zenonka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Zenonka

Moje drugie imię to właśnie Zenonka.
Zenonka nie umie grać na gitarze.
Dobrze, że Zenonka grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Zenonka umiera.
Zenonka ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz (kogo? czego?): Zenonki

Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Zenonki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Zenonki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Zenonki.
Ręka Zenonki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szkoda że Zenonki prawie że w ogóle nie ma.

Celownik (komu? czemu?): Zenonce

Zenonce włosy stanęły dęba na głowie.
Musiałam się zwierzyć Zenonce.
Zszedłem z drogi Zenonce i usiadłem w fotelu.
Kto wie, może Zenonce wyjdzie do na dobre.
Przyglądam się Zenonce.

Biernik (kogo? co?): Zenonkę

Kacper patrzył na Zenonkę ze zdumieniem.
Chwyciła Zenonkę za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Zenonkę.
Czekałam na Zenonkę w kawiarni.
Spojrzała na Zenonkę jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Zenonką

Dorota spotkała się z Zenonką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Zenonką.
Sprzątam pokój z Zenonką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Zenonką na krytym basenie.
Siedzieliśmy z Zenonką na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Zenonce

Naszą piosenkę pisali z myślą o Zenonce.
Chciałbym być teraz przy Zenonce.
Warto także pomyśleć chwilę o Zenonce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Zenonce.
Powiedz mi, co myślisz o Zenonce.

Wołacz (hej!): Zenonko

Zenonko! Wróć do mnie!
Dziękuję Zenonko za rozmowę!
Zenonko! Gdzie jesteś?
Zenonko! Uważaj!
Cześć Zenonko!