Odmiana imienia Zenobeczka przez przypadki

Zenobeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zenobeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zenobeczki

Celownik
(komu? czemu?):Zenobeczce

Biernik
(kogo? co?):Zenobeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zenobeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zenobeczce

Wołacz
(hej!):Zenobeczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZenobeczkaJak już wiecie mam na imię Zenobeczka.
Zenobeczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Zenobeczka umiera.
Ja i Zenobeczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Zenobeczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZenobeczkiPrzed sobą ujrzałam rękę Zenobeczki.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Zenobeczki.
Tata Zenobeczki sam opatrzył mi nogę.
Uroda Zenobeczki miała potężną moc.
Zbieramy na nowy wózek dla Zenobeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZenobeczceTym razem nie damy Zenobeczce dojść do głosu.
Zszedłem z drogi Zenobeczce i usiadłem w fotelu.
Daję Zenobeczce, to co najlepsze we mnie.
Musiałam się zwierzyć Zenobeczce.
Ten nie pozostał dłużny Zenobeczce.

Biernik:
(kogo? co?)
ZenobeczkęSpojrzałem znacząco na Zenobeczkę.
Spojrzałam na Zenobeczkę.
Zenobeczkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na Zenobeczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzała na Zenobeczkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZenobeczkąŚpiewam z Zenobeczką.
Sprzątam pokój z Zenobeczką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Zenobeczką.
Ja z Zenobeczką chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Zenobeczką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZenobeczceNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Zenobeczce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Zenobeczce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Zenobeczce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Zenobeczce.
Dobrze, że wspomniałeś o Zenobeczce.

Wołacz:
(hej!)
ZenobeczkoGdzie jesteś Zenobeczko!?
Dziękuję Zenobeczko za rozmowę!
Dobry wieczór Zenobeczko!
Zenobeczko! Uważaj!
Zenobeczko! Gdzie jesteś?