Odmiana imienia Zeneczek przez przypadki

Zeneczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zeneczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zeneczka

Celownik
(komu? czemu?):Zeneczkowi

Biernik
(kogo? co?):Zeneczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zeneczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zeneczku

Wołacz
(hej!):Zeneczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZeneczekDopiero do mnie dotarło, że Zeneczek już tu jest.
Ma na imię Zeneczek.
Gdzie jest Zeneczek?
Jeśli jednak przegrasz, Zeneczek zostaje z nami.
Zeneczek chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZeneczkaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Zeneczka.
Postanowiłam zadzwonić do Zeneczka i chłopaków.
Przed domem Zeneczka zauważyłem wózek z dzieckiem.
W domu babci Zeneczka od zawsze stał stary zegar.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Zeneczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZeneczkowiTym razem nie damy Zeneczkowi dojść do głosu.
Zaproponowałem Zeneczkowi dwa tematy.
Przyglądam się Zeneczkowi.
Zerwał jabłko i podał je Zeneczkowi.
Proszę Zeneczkowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
ZeneczkaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Zeneczka.
Nieśmiało gładzi Zeneczka po włosach.
W Zeneczka nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Zeneczka w wymownym geście.
Patrzył na Zeneczka z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZeneczkiemPrzez chwilę oboje z Zeneczkiem patrzyli na siebie.
Ja z Zeneczkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Weekend spędzony z Zeneczkiem był przesympatyczny.
Sprzątam pokój razem z Zeneczkiem.
Oboje z Zeneczkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZeneczkuW powrotnej drodze myślał o Zeneczku.
Przygotowuje książkę o Zeneczku.
Marzę o Zeneczku.
Warto także pomyśleć chwilę o Zeneczku.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Zeneczku.

Wołacz:
(hej!)
ZeneczkuGdzie jesteś Zeneczku!?
Dobry wieczór Zeneczku!
Hej Zeneczku!
Dzień dobry Zeneczku!
Zeneczku! Uważaj!