Odmiana imienia Zelminia przez przypadki

Zelminia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zelminia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zelminii

Celownik
(komu? czemu?):Zelminii

Biernik
(kogo? co?):Zelminię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zelminią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zelminii

Wołacz
(hej!):Zelminio!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZelminiaJak już wiecie mam na imię Zelminia.
Jutro Zelminia wyjdzie ze szpitala.
Moje drugie imię to właśnie Zelminia.
Zelminia wraca do domu.
Zelminia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZelminiiDzisiaj wyruszyliśmy do domu Zelminii.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Zelminii.
Zbieramy na nowy wózek dla Zelminii.
Tata Zelminii sam opatrzył mi nogę.
Szkoda że Zelminii prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZelminiiMusiałam się zwierzyć Zelminii.
Od początku próbujemy pomóc Zelminii.
Nie wiem, co powiedzieć Zelminii.
Mam nadzieję, że Zelminii również się podoba.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Zelminii.

Biernik:
(kogo? co?)
ZelminięSpojrzałem znacząco na Zelminię.
W końcu obudzili Zelminię, żeby ich ratował.
Przed wejściem spotkaliśmy Zelminię.
Odprowadziłam Zelminię do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Zelminię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZelminiąŚpiewam z Zelminią.
Wczoraj wracamy z Zelminią od lekarza.
Razem z Zelminią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę z Zelminią na dyskotekę.
Ja z Zelminią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZelminiiMyślał o Zelminii i o swoim życiu.
Pamiętajmy o Zelminii i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Zelminii.
Rozmawiam o Zelminii.
Pamiętajmy o Zelminii i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
ZelminioZelminio! Gdzie jesteś?
Zelminio! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Zelminio!
Witaj Zelminio!
Hej Zelminio!